Przedszkole Samorządowe nr 176

Przewodnik dla rodziców - jak wspierać rozwój dziecka przed pójściem do przedszkola

11 dni temu

Przygotowanie dziecka do przedszkola to proces, który wymaga zaangażowania rodziców w różne aspekty rozwoju dziecka. Poniżej znajduje się szczegółowy przewodnik, który pomoże w zrozumieniu, jak wspierać rozwój dziecka w czterech kluczowych obszarach: fizycznym, poznawczym, emocjonalnym i społecznym.


1. SFERA ROZWOJU FIZYCZNEGO

Rozwój fizyczny jest fundamentalny dla ogólnego dobrostanu dziecka,                                                                    

  a także dla jego gotowości do uczestnictwa w aktywnościach przedszkolnych. Ta sfera obejmuje zarówno rozwój motoryki dużej, jak i motoryki małej, a także prawidłowe przetwarzanie bodźców zmysłowych (Integracja Sensoryczna - SI).

 

Rozwój motoryki dużej

Motoryka duża - to umiejętność wykonywania dużych ruchów ciała, które angażują większe grupy mięśniowe, takie jak bieganie, skakanie, wspinanie się, czy utrzymywanie równowagi. Jest ona kluczowa dla codziennej aktywności dziecka i jego fizycznej sprawności.
 

Jak mogą pomóc rodzice?

- codzienne spacery i zabawy na świeżym powietrzu: warto codziennie zabierać dziecko na spacer do parku, gdzie będzie miało okazję biegać, skakać, wspinać się na drabinki czy zjeżdżać na zjeżdżalni. Tego typu aktywności rozwijają koordynację ruchową, wzmacniają mięśnie i poprawiają ogólną sprawność fizyczną.

- zabawy domowe: w deszczowe dni, gdy wyjście na zewnątrz jest utrudnione, można w domu stworzyć tor przeszkód z poduszek, krzesełek i innych przedmiotów. Dziecko może przeskakiwać przez przeszkody, czołgać się pod stołami lub balansować na linii z taśmy klejącej na podłodze. Tego rodzaju zabawy rozwijają nie tylko motorykę dużą, ale również wyobraźnię i zdolności planowania.

- zajęcia sportowe: warto rozważyć zapisanie dziecka na regularne zajęcia sportowe, takie jak gimnastyka, taniec, basen, piłka nożna czy zajęcia z jogi dla dzieci. Regularne ćwiczenia pod okiem instruktora pomagają rozwijać siłę, elastyczność, równowagę oraz uczą dyscypliny i współpracy w grupie.


Rozwój motoryki małej

Motoryka mała to umiejętność wykonywania precyzyjnych ruchów dłoni i palców. Odpowiada ona za czynności takie jak rysowanie, zapinanie guzików, wycinanie nożyczkami, a także manipulowanie małymi przedmiotami. Dobrze rozwinięta motoryka mała jest kluczowa dla przyszłej nauki pisania i wykonywania codziennych zadań.


Jak mogą pomóc rodzice?

- rysowanie i kolorowanie: dzieci powinny mieć dostęp do różnorodnych materiałów plastycznych, takich jak kredki, farby, flamastry, bloki rysunkowe i papier o różnej fakturze. Zachęcanie dziecka do rysowania i kolorowania rozwija precyzję ruchów dłoni, koordynację ręka-oko oraz kreatywność. Można razem z dzieckiem rysować różne kształty, proste wzory, a także wspólnie kolorować obrazki, co dodatkowo rozwija umiejętność koncentracji.


- lepienie z plasteliny i ciastoliny: zabawy z plasteliną, ciastoliną czy masą solną pozwalają dziecku rozwijać precyzyjne ruchy dłoni i palców oraz wzmacniają mięśnie rąk. Zachęcaj dziecko do formowania różnych kształtów, od prostych kulek i wałków po bardziej złożone figury, jak zwierzątka czy postacie. Tego rodzaju zabawy rozwijają także wyobraźnię i zdolności manualne.

- nawlekanie koralików i tworzenie biżuterii: zabawy z nawlekaniem koralików na sznurek to doskonały sposób na rozwijanie zręczności palców i koordynacji ręka-oko. Początkowo warto zacząć od większych koralików, a następnie przechodzić do mniejszych, co dodatkowo rozwija precyzję. Tworzenie bransoletek, naszyjników czy innych ozdób to również wspaniała okazja do rozwijania kreatywności i cierpliwości.

- wycinanie nożyczkami: nauka wycinania to nie tylko rozwijanie motoryki małej, ale także ćwiczenie koordynacji i precyzji. Na początku dziecko może wycinać proste linie lub kształty, takie jak koła, kwadraty czy trójkąty. W miarę nabywania umiejętności można przechodzić do bardziej skomplikowanych wzorów. Ważne jest, aby dziecko posługiwało się nożyczkami odpowiednimi do jego wieku i poziomu zaawansowania, co zapewni bezpieczeństwo i komfort pracy.


Prawidłowe przetwarzanie i odbieranie bodźców przez wszystkie zmysły (Integracja Sensoryczna - SI)

Integracja Sensoryczna (SI) to zdolność do prawidłowego przetwarzania i interpretowania bodźców zmysłowych (dotyk, wzrok, słuch, węch, smak oraz bodźce proprioceptywne i przedsionkowe). Dzieci z dobrze rozwiniętą SI lepiej radzą sobie z codziennymi wyzwaniami, łatwiej uczą się nowych rzeczy i lepiej adaptują się w nowych sytuacjach, takich jak rozpoczęcie nauki w przedszkolu.


Jak mogą pomóc rodzice?

- zabawy sensoryczne: wprowadzenie różnorodnych zabaw angażujących różne zmysły pomaga dziecku lepiej odbierać i przetwarzać bodźce z otoczenia. Przykłady takich zabaw to:
- dotyk: zabawy w dotykanie i rozpoznawanie różnych tekstur, takich jak piasek, ryż, mąka, żelatyna, groch, różne tkaniny (bawełna, wełna, jedwab), a także zabawy w malowanie palcami czy formowanie kształtów z ciastoliny. Te aktywności rozwijają wrażliwość dotykową  i pomagają dziecku w nauce rozróżniania faktur i kształtów.

- wzrok: zabawy polegające na odnajdywaniu różnic między obrazkami, sortowanie przedmiotów według koloru, kształtu, wielkości, a także układanie puzzli czy gry typu „Memory”, które rozwijają spostrzegawczość, koncentrację
i zdolności analityczne.


- słuch: słuchanie różnorodnych dźwięków, takich jak muzyka, odgłosy przyrody, dźwięki instrumentów muzycznych czy nagrania z odgłosami zwierząt, a także zabawy w naśladowanie dźwięków. Tego rodzaju aktywności rozwijają zmysł słuchu, uczą rozróżniania dźwięków i ich lokalizowania.

- równowaga: zabawy na huśtawkach, trampolinach, piłkach gimnastycznych, chodzenie po wąskiej desce lub linie wyznaczonej taśmą na podłodze, a także turlanie się po podłodze lub skakanie na jednej nodze. Te aktywności pomagają rozwijać zmysł równowagi i koordynację ruchową, co jest niezwykle ważne dla zdrowego rozwoju fizycznego dziecka.


- kąpiele sensoryczne: możesz przygotować dla dziecka kąpiele, które będą stymulować jego zmysły. Dodaj do wody kolorowe piłeczki, musujące tabletki kąpielowe, piankę do kąpieli lub kilka kropli aromatycznych olejków eterycznych. Tego rodzaju kąpiele nie tylko relaksują, ale także pomagają dziecku w nauce odbierania i przetwarzania różnych bodźców urwania tekstu zmysłowych w przyjemny sposób. Możesz także dodać zabawki, które dziecko może ściskać, wylewać wodę, bawić się nimi w kąpieli – to dodatkowo stymuluje rozwój dotykowy i percepcję przestrzenną.

- zabawy z jedzeniem: wprowadzanie dziecka w świat różnych smaków i zapachów również stymuluje rozwój sensoryczny. Możesz pozwolić dziecku na samodzielne przygotowywanie prostych posiłków – np. krojenie miękkich owoców, rozsmarowywanie pasty na chlebie, dekorowanie ciasteczek. Takie zadania angażują różne zmysły – smak, węch, dotyk, a jednocześnie uczą samodzielności i przygotowują dziecko do spożywania posiłków 
w przedszkolu.

 

2. SFERA ROZWOJU POZNAWCZEGO

Rozwój poznawczy dziecka obejmuje zdolności umysłowe takie jak pamięć, uwaga, spostrzeganie, koncentracja, myślenie, język, funkcje percepcyjne oraz podstawy matematyki. Te umiejętności są fundamentem przyszłej edukacji dziecka i jego zdolności do uczenia się nowych rzeczy.


Pamięć, uwaga, spostrzeganie, koncentracja

Rozwój tych funkcji poznawczych jest kluczowy dla umiejętności skupienia się na zadaniach, zapamiętywania informacji, dostrzegania szczegółów oraz wyciągania wniosków. Dzięki nim dziecko będzie mogło efektywnie uczestniczyć w zajęciach przedszkolnych.

Jak mogą pomóc rodzice?

- ćwiczenia pamięciowe: grajcie w gry pamięciowe, takie jak „Memory”, gdzie dziecko musi zapamiętać położenie kart z obrazkami i odnaleźć pary. Możesz także bawić się w „powtarzanie sekwencji”, gdzie rodzic mówi trzy słowa (np. „jabłko, kot, piłka”), a dziecko powtarza je w tej samej kolejności. Z czasem można dodawać kolejne słowa, wydłużając sekwencje. Te gry rozwijają pamięć roboczą oraz umiejętność koncentracji.


- zabawy w dopasowywanie: przygotuj zestawy obrazków lub przedmiotów, które dziecko może sortować według kategorii, takich jak kolor, kształt, wielkość lub funkcja. Na przykład, dziecko może sortować klocki według kolorów lub dopasowywać przedmioty, które pasują do siebie (np. łyżka i widelec, skarpetka i but). Takie zabawy rozwijają umiejętność klasyfikacji, percepcję wzrokową i zdolność do logicznego myślenia.

- zabawy wymagające koncentracji: układanie puzzli, kolorowanie według wzoru, budowanie z klocków lub składanie prostych modeli to świetne sposoby na rozwijanie koncentracji i zdolności do skupienia się na jednej czynności przez dłuższy czas. Warto dobierać zadania do wieku dziecka, aby były one jednocześnie wyzwaniem, ale też w zasięgu jego możliwości.

Rozwój językowy i komunikacyjny

Rozwój języka i umiejętności komunikacyjnych jest kluczowy dla zdolności dziecka do wyrażania swoich myśli, rozumienia poleceń oraz budowania relacji z rówieśnikami i dorosłymi.


Jak mogą pomóc rodzice?

- czytanie książek: regularne czytanie dziecku książek jest jednym z najważniejszych sposobów na rozwijanie jego umiejętności językowych. Wybieraj książki odpowiednie do wieku, z wyraźnymi obrazkami i prostym tekstem. Zadawaj pytania dotyczące treści, np. „Co myślisz, że się stanie dalej?”, „Dlaczego ten bohater jest smutny?”. Tego rodzaju pytania zachęcają dziecko do myślenia i wyrażania swoich myśli.

- rozmowy i opowiadania: codziennie znajduj czas na rozmowę z dzieckiem o tym, co robiło, co widziało, co myśli. Zachęcaj je do opowiadania o swoich przeżyciach i uczuciach, zadawaj pytania otwarte, które wymagają rozwiniętej odpowiedzi, np. „Jak spędziłeś dzień?”, „Co ci się najbardziej podobało w zabawie?”. Rozmowy rozwijają zasób słownictwa, umiejętność budowania zdań oraz zdolność do logicznego myślenia.

- zabawy słowne: Grajcie w gry, które wymagają kreatywności językowej, np. wymyślanie rymów, układanie prostych wierszyków, zabawy w „co by było, gdyby...”, tworzenie nowych słów lub nazywanie rzeczy w inny sposób. Takie zabawy rozwijają wyobraźnię językową, elastyczność myślenia oraz pomagają w nauce nowych słów i struktur językowych.


Podstawy matematyki

Rozwój umiejętności matematycznych zaczyna się już we wczesnym dzieciństwie i obejmuje takie zdolności jak rozumienie pojęć liczbowych, rozróżnianie kształtów, wielkości, a także prostych operacji matematycznych.


Jak mogą pomóc rodzice?

- nauka liczenia: możesz uczyć dziecko liczenia na palcach, licząc przedmioty wokół domu (np. schody, zabawki, owoce na stole). Początkowo dziecko może liczyć do dziesięciu, a z czasem, w miarę nabywania umiejętności, możesz wprowadzać wyższe liczby. Ważne jest, aby liczenie było związane z konkretnymi przedmiotami, co ułatwia zrozumienie abstrakcyjnych pojęć.

- zabawy z kształtami i wzorami: zachęcaj dziecko do rozpoznawania i nazywania podstawowych kształtów (koło, kwadrat, trójkąt) oraz układania prostych wzorów z klocków, naklejek lub wyciętych kształtów z papieru. Możesz także bawić się w gry, gdzie dziecko dopasowuje przedmioty do odpowiednich otworów lub tworzy wzory z różnych kształtów.


- zabawy matematyczne w codziennych sytuacjach: Angażuj dziecko w proste czynności, które wymagają myślenia matematycznego, np. porównywanie ilości (czy jest więcej jabłek czy pomarańczy?), sortowanie przedmiotów według wielkości (np. od najmniejszego do największego) czy mierzenie (np. kto ma dłuższy patyk?). Takie zabawy pomagają dziecku rozwijać umiejętności matematyczne w praktyczny sposób.


3. SFERA EMOCJONALNA

Rozwój emocjonalny jest kluczowy dla budowania zdrowej samooceny, umiejętności radzenia sobie z emocjami oraz nawiązywania pozytywnych relacji z innymi. Wspieranie tej sfery pomaga dziecku zrozumieć i kontrolować własne emocje oraz budować pozytywny obraz siebie.


Rozpoznawanie i nazywanie emocji

Rozpoznawanie i nazywanie emocji to podstawa zdrowego rozwoju emocjonalnego. Dziecko, które potrafi zidentyfikować i nazwać swoje uczucia, lepiej radzi sobie w sytuacjach stresowych i potrafi efektywniej komunikować swoje potrzeby.


Jak mogą pomóc rodzice?

- rozmowy o uczuciach: regularnie rozmawiaj z dzieckiem o jego uczuciach. Kiedy zauważysz, że dziecko jest smutne, zdenerwowane lub podekscytowane, nazwij to uczucie  i zapytaj, dlaczego się tak czuje. Na przykład: „Widzę, że jesteś smutny. Czy coś się stało w przedszkolu?”. Tego typu rozmowy uczą dziecko identyfikacji emocji i otwartego wyrażania swoich uczuć.

- książki o emocjach: czytanie książek, które poruszają tematykę emocji, pomaga dziecku lepiej zrozumieć swoje uczucia. Wybieraj książki z prostymi opowiadaniami, gdzie bohaterowie przeżywają różne emocje, i omawiajcie razem z dzieckiem, jak bohaterowie sobie radzili w różnych sytuacjach. Na przykład, możecie omówić, co zrobił bohater, gdy był smutny, i jak można poradzić sobie z podobnymi uczuciami.

- zabawy emocjonalne: zw odgrywanie ról, gdzie dziecko wciela się w różne postacie i wyraża ich emocje, są świetnym sposobem na naukę rozpoznawania i kontrolowania uczuć. Możecie używać pluszaków lub lalek do przedstawiania różnych scenek, np. spotkanie dwóch przyjaciół, którzy się pokłócili, i próba pogodzenia ich. Takie zabawy pomagają dziecku w empatyzowaniu z innymi i w rozumieniu, jak różne sytuacje mogą wywoływać różne emocje.


Wyrażanie i kontrolowanie emocji

Umiejętność kontrolowania emocji jest kluczowa dla radzenia sobie w trudnych sytuacjach oraz utrzymania dobrych relacji z rówieśnikami i dorosłymi. Dziecko, które potrafi wyrażać swoje uczucia w odpowiedni sposób, lepiej radzi sobie z frustracją i konfliktami.

Jak mogą pomóc rodzice?

- modelowanie zachowań: dzieci uczą się poprzez naśladowanie dorosłych, dlatego ważne jest, aby rodzice pokazywali, jak radzić sobie z emocjami w codziennych sytuacjach. Jeśli jesteś zdenerwowany, zamiast krzyczeć, możesz powiedzieć: „Jestem teraz bardzo zdenerwowany, potrzebuję chwili, aby się uspokoić”. Takie zachowanie pokazuje dziecku, że emocje są naturalne, ale ważne jest, jak na nie reagujemy.

- techniki relaksacyjne: naucz dziecko prostych technik relaksacyjnych, które pomogą mu uspokoić się w stresujących sytuacjach. Może to być głębokie oddychanie, liczenie do dziesięciu, zamykanie oczu i wyobrażanie sobie przyjemnych miejsc, lub używanie „przytulanki uspokajającej”. Takie techniki są szczególnie przydatne w chwilach frustracji lub złości, pomagając dziecku w opanowaniu emocji.

- tworzenie przestrzeni do wyrażania uczuć: warto stworzyć w domu „kącik emocji” – specjalne miejsce, gdzie dziecko może się wyciszyć i wyrazić swoje uczucia. Można tam umieścić poduszki, książki o emocjach, kolorowanki
z mandalami, a także zabawki antystresowe. Kącik ten będzie miejscem, gdzie dziecko może się wycofać i zająć się sobą, gdy czuje się przytłoczone emocjami.


Budowanie pozytywnego obrazu siebie

Pozytywny obraz siebie jest kluczowy dla zdrowego rozwoju emocjonalnego i społecznego dziecka. Dziecko, które ma wysoką samoocenę, lepiej radzi sobie z wyzwaniami i jest bardziej pewne siebie w kontaktach z rówieśnikami.


Jak mogą pomóc rodzice?

- chwalenie osiągnięć: zawsze doceniaj starania dziecka, niezależnie od wyniku. Jeśli dziecko włożyło dużo pracy w rysunek, powiedz: „Włożyłeś w to dużo pracy, widzę, jak bardzo się starałeś!”. Unikaj porównywania z innymi dziećmi – zamiast tego skupiaj się na indywidualnych osiągnięciach dziecka. Tego rodzaju pozytywne wzmocnienie buduje poczucie własnej wartości i motywację do dalszego działania.

- zachęcanie do samodzielności: daj dziecku możliwość podejmowania własnych decyzji w codziennych sytuacjach, np. wybór ubrania na dzień, samodzielne nakrywanie do stołu czy pomoc w prostych obowiązkach domowych. Kiedy dziecko czuje, że jego zdanie się liczy, buduje to jego pewność siebie i poczucie, że jest kompetentne.

- rozmowy o mocnych stronach: regularnie rozmawiaj z dzieckiem o jego mocnych stronach  i osiągnięciach. Możecie razem stworzyć „księgę sukcesów”, gdzie będziecie zapisywać wszystkie rzeczy, z których dziecko jest dumne, np. nauczenie się jazdy na rowerze, zrobienie czegoś po raz pierwszy czy pomoc innym. Taka księga będzie przypominała dziecku o jego wartościach i wzmacniała pozytywny obraz siebie.

 

Przezwyciężanie trudności

Umiejętność radzenia sobie z trudnościami i porażkami jest niezbędna dla zdrowego rozwoju emocjonalnego. Dziecko, które potrafi przezwyciężać wyzwania, staje się bardziej odporne na stres i lepiej radzi sobie w sytuacjach wymagających wytrwałości.


Jak mogą pomóc rodzice?

- rozmawianie o porażkach: pomóż dziecku zrozumieć, że porażki są naturalną częścią życia i że można się z nich wiele nauczyć. Kiedy dziecko napotka trudność, porozmawiajcie o tym, co poszło nie tak, i jak można to poprawić następnym razem. Na przykład, jeśli dziecko przegra w grze, możesz powiedzieć: „Wiem, że teraz czujesz się rozczarowany, ale co możemy zrobić, żeby następnym razem poszło lepiej?”. Tego typu rozmowy uczą dziecko wyciągania wniosków z niepowodzeń i nastawienia na rozwój.

- zachęcanie do wytrwałości: wspieraj dziecko, kiedy podejmuje trudne zadania, i chwal za wytrwałość, nawet jeśli wynik nie jest idealny. Na przykład, jeśli dziecko uczy się jeździć na rowerze i upadnie, zachęć je, mówiąc: „Widzę, że to trudne, ale wiem, że dasz radę! Spróbuj jeszcze raz”. Takie wsparcie uczy dziecko, że warto próbować, nawet gdy coś idzie nie po naszej myśli.

- pokazywanie, jak radzić sobie ze stresem: w sytuacjach stresujących warto pokazać dziecku, jak radzić sobie ze stresem w konstruktywny sposób. Można to zrobić poprzez modelowanie zachowań, np. „Jestem trochę zestresowany, ale wezmę głęboki oddech  i spróbuję się uspokoić”. Uczenie dziecka, jak zarządzać stresem, pomaga mu lepiej radzić sobie w trudnych sytuacjach, zarówno w przedszkolu, jak i w przyszłości.

4. SFERA SPOŁECZNA

Rozwój społeczny jest niezbędny dla umiejętności nawiązywania i podtrzymywania relacji  z innymi ludźmi. Dzieci, które potrafią współpracować, komunikować się i przestrzegać zasad, lepiej radzą sobie w grupie rówieśniczej oraz w różnych sytuacjach społecznych.

Umiejętność nawiązywania i podtrzymywania kontaktów rówieśniczych

Zdolność do budowania relacji z innymi dziećmi jest kluczowa dla dobrego samopoczucia dziecka i jego integracji w grupie przedszkolnej.

 

Jak mogą pomóc rodzice?

- organizowanie spotkań z rówieśnikami: regularnie organizuj spotkania z innymi dziećmi, na przykład zabawy w domu, wyjścia na plac zabaw, czy udział w grupowych zajęciach. Takie spotkania dają dziecku okazję do ćwiczenia umiejętności społecznych, takich jak dzielenie się, czekanie na swoją kolej, rozwiązywanie konfliktów i współpraca. Ważne jest, aby rodzice wspierali te interakcje, pomagając dziecku w trudnych sytuacjach, ale jednocześnie dając mu przestrzeń do samodzielnego nawiązywania kontaktów.

- uczenie zasad dobrego zachowania: dzieci uczą się, jak zachowywać się w grupie, poprzez obserwację dorosłych oraz przez doświadczenia w kontaktach z rówieśnikami. Ważne jest, aby rodzice jasno określali, jakie zachowania są akceptowalne, a jakie nie. Na przykład, jeśli dziecko zachowa się niewłaściwie wobec innego dziecka, warto wyjaśnić, dlaczego to zachowanie było nieodpowiednie i jak mogłoby postąpić inaczej: „Nie wolno bić innych dzieci. Jeśli jesteś zdenerwowany, powiedz to zamiast bić”.

- zabawy w grupie: zachęcaj dziecko do udziału w zabawach grupowych, takich jak gry planszowe, budowanie wspólnych konstrukcji z klocków, czy organizowanie wspólnych scenek z ulubionych bajek. Zabawy te rozwijają umiejętności współpracy, komunikacji oraz rozwiązywania konfliktów. Możesz również zainicjować zabawy, które wymagają wspólnego działania, np. gra w „chowanego” czy „berek”, gdzie dzieci muszą ze sobą współpracować, aby osiągnąć cel.


Rozwijanie empatii

Empatia, czyli umiejętność zrozumienia i odczuwania emocji innych osób, jest kluczowa dla budowania zdrowych relacji społecznych. Dziecko, które potrafi postawić się w sytuacji drugiej osoby, lepiej rozumie potrzeby i uczucia innych, co ułatwia mu współpracę i unikanie konfliktów.

Jak mogą pomóc rodzice?

- rozmowy o uczuciach innych: gdy dziecko widzi, że ktoś jest smutny lub zdenerwowany, możesz porozmawiać z nim o tym, co mogło być przyczyną tych emocji i jak można pomóc tej osobie. Na przykład: „Zobacz, Janek jest smutny, bo ktoś zabrał mu zabawkę. Co możemy zrobić, żeby Janek poczuł się lepiej?”. Takie rozmowy uczą dziecko zauważania uczuć innych ludzi i reagowania na nie w empatyczny sposób.

- opowiadanie historii z morałem: czytanie dziecku książek lub opowiadanie historii,  w których bohaterowie muszą wykazać się empatią, może pomóc w rozwijaniu tej cechy. Po zakończeniu historii możesz zadać pytania, które zachęcą dziecko do zastanowienia się, jak ono samo postąpiłoby w danej sytuacji: „Jak myślisz, co zrobiłbyś, gdybyś był na miejscu bohatera?”.


- zachęcanie do pomagania innym: angażowanie dziecka w proste formy pomocy, na przykład dzielenie się zabawkami, pomaganie w sprzątaniu po wspólnej zabawie czy troska o młodsze rodzeństwo, uczy dziecko odpowiedzialności i wrażliwości na potrzeby innych. Możesz również wspólnie angażować się w działania społeczne, takie jak zbieranie darów dla potrzebujących, co dodatkowo rozwija poczucie empatii.


Wdrażanie do przestrzegania zasad i norm

Przestrzeganie zasad i norm społecznych jest fundamentem funkcjonowania w grupie. Dziecko, które rozumie i akceptuje zasady, lepiej radzi sobie w środowisku przedszkolnym i później w szkole.

 

Jak mogą pomóc rodzice?

- ustalanie jasnych zasad: warto wprowadzić w domu jasne i proste zasady, które dziecko będzie rozumiało i mogło przestrzegać. Na przykład: „Zawsze mówimy prawdę”, „Szanujemy innych i ich rzeczy”, „Zawsze sprzątamy po sobie”. Ważne jest, aby te zasady były konsekwentnie egzekwowane i aby rodzice sami dawali dobry przykład.


- wyjaśnianie konsekwencji: kiedy dziecko łamie zasady, warto wyjaśnić mu, jakie są tego konsekwencje. Na przykład: „Jeśli nie sprzątniesz swoich zabawek, nie będziesz mógł się nimi bawić później, bo się pogubią lub zniszczą”. Dzięki temu dziecko uczy się, że każde działanie ma swoje skutki, i zaczyna rozumieć, dlaczego przestrzeganie zasad jest ważne.
- nagrody za dobre zachowanie: pozytywne wzmocnienie w postaci nagród za przestrzeganie zasad może być skutecznym sposobem na utrwalanie dobrych nawyków. Nagrodą może być dodatkowy czas na zabawę, wspólne wyjście na lody lub wybór ulubionej bajki do obejrzenia. Ważne jest, aby nagrody były związane z konkretnymi, pozytywnymi zachowaniami i aby dziecko rozumiało, za co zostało nagrodzone.

- zabawy edukacyjne: możesz wprowadzać zasady i normy poprzez zabawy, które  w przyjemny sposób uczą odpowiedzialności i współpracy. Na przykład, możecie zagrać w grę, gdzie każdy ma swoją rolę i musi przestrzegać ustalonych zasad, aby cała grupa mogła wygrać. Takie gry rozwijają umiejętność współpracy i zrozumienie dla potrzeby przestrzegania reguł.


Wspieranie rozwoju dziecka w różnych sferach – fizycznej, poznawczej, emocjonalnej i społecznej – wymaga zaangażowania, cierpliwości i konsekwencji ze strony rodziców. Poprzez codzienne działania, zabawy, rozmowy i wspólne spędzanie czasu, rodzice mogą kształtować umiejętności, które pomogą dziecku lepiej radzić sobie w przedszkolu  i w przyszłości. Każda z tych sfer jest równie ważna, a ich harmonijny rozwój przyczynia się do budowania zdrowej, pewnej siebie i empatycznej osobowości dziecka.